ஒரு மினி வலைபதிவர் சந்திப்பு.

திடீரென ஒருநாள் தருமி அய்யாவிடமிருந்து அழைப்பு.இன்று மாலை (24-6-2007) ஓகை அவர்களை சந்திக்க உள்ளேன்.கலந்து கொள்ள இயலுமா? என்று கேட்டார்.கரும்பு தின்ன கூலியா என்ன?

ஓகை அவர்கள் தங்கியிருந்த விடுதிக்கு குறிப்பிட்ட நேரத்தில் சென்று காத்திருந்தேன்.தருமி அய்யா வந்து என்னையும்,ஓகை அவர்களையும் அவரது இல்லத்திற்கு அழைத்துச் சென்ரார்.தருமி அம்மா முகம் மலர வரவேற்று எங்களை உள்ளே அனுப்பி வைத்தார்.

நொங்கும்,மாம்பழத் துண்டுகளும் வெட்டிப்போட்டு ஊறவைத்த குளுகுளு பால் தரப்பட்டது.அதை உள்ளே தள்ளி உடலையும்,மனதையும் குளிர்ச்சியாக்கி விட்டு உரையாடலை தொடங்கினோம்.

ஓகை அவர்கள் இறையுணர்வு எவ்வாறு மனிதனுக்கு இன்றியமையாதது என்று விளக்கினார்.பசி,தூக்கம்,உடலுறவு போன்றே இறையுணர்வும் ஒரு அடிப்படையான INSTINCT.அதை மனிதனால் தவிர்க்க இயலாது என்றார்.

தன் நம்பிக்கையை தானே கேள்விக்கு உள்ளாக்க விரும்பாதவரிடம் வாதிடுவதே தவறு என்று நீங்கள் எப்படி சொல்லலாம் என்று கேட்டார்.(இதை சொன்னது கல்வெட்டு.தருமி அவர்கள் அதை மேற்கோள் காட்டியிருந்தார்).நீங்கள் எவ்வாறு உங்கள் இறைநம்பிக்கையை கேள்விக்குள்ளாக்கினீர்கள் என்று தருமி அய்யாவிடம் கேட்டதற்கு அவர் அழகாக விளக்கினார்.தான் இறைநம்பிக்கையுடனிருந்த காலங்களில் தனக்கு எந்தவிதமான இறைமறுப்பு சந்தேகங்களும்,கேள்விகளும் வரக்கூடாது என்று வேண்டியதாகவும்,ஆனால் அது இன்றுவரை நிறைவேறவில்லை என்றும் கூறினார்.இதைக்கேட்டு ஓகை அவர்கள் ஒருகணம் திகைத்தார்.பின் "இது நல்லாருக்கே" என்று நகைச்சுவையாகக் கூறினார்.

தஞ்சைப் பெரியகோயிலைப் பற்றிய பேச்சு வந்தது.அவ்வளவு பெரிய கல்லை கோபுரத்தின் உச்சியில் எப்படி வைத்தார்கள் என்பதற்கு ஓகை அருமையான விளக்கம் சொன்னார்.அது ஒரே கல் இல்லை,பல துண்டுகளாக செய்யப்பட்டு மேலே கொண்டு சென்று பொருத்தப்பட்டது என்றார்.மேலும் கோபுரத்தின் நிழல் கீழே விழாது என்பதும் தவறான தகவல் என்றும் விளக்கினார்.

பேசிக்களைத்த பின் உணவருந்த சென்றோம்.சப்பாத்தியும்,கோழிக்குழம்பும் தன் கையாலேயே தருமி அய்யா பரிமாறினார்.பொன் வைக்கும் இடத்தில் பூ வைக்கிறேன் என்று சொல்லி உற்சாக பானத்தை ஈடுகட்டும் விதமாக திராட்சை ஜுஸ் கொடுத்தார்.அருந்தி விட்டு பிரியாவிடை பெற்றுச் சென்றோம்.